Een jaar na haar psychose vindt Djalina (16) weer houvast met haar werk in de keuken

Een jaar na haar psychose vindt Djalina (16) weer houvast met haar werk in de keuken

Na een moeilijke periode begint Djalina uit Hoorn weer te stralen in de keuken van restaurant Casa 22 in Hoorn. Door hulp van WerkSaam Westfriesland krijgen mensen zoals zij, die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt, de kans om weer te werken en hun normale leven op te pakken. "Ik hoop dat ik uiteindelijk kom waar ik wil zijn." Een jaar geleden kreeg Djalina te maken met een psychose. Door begeleiding van het GGZ en inspanningen van WerkSaam Westfriesland, wordt ze langzamerhand weer voor het normale leven klaargestoomd. Nu werkt ze drie uur per dag bij het Italiaanse restaurant waar ze snijwerk en de afwas doet en sauzen maakt. Daar geniet ze van. "Eerst was het erg wennen, maar het werk is erg leuk. Er hangt een gezellige sfeer en er zijn leuke mensen", vertelt ze terwijl ze blaadjes basilicum plukt voor een pestosaus. Een ideale klus voor haar: "Ik hou ervan om dingen te doen die lang duren. Dan zit ik in mijn eigen wereld." 'Het is heel normaal' Evelien van den Bosch, eigenaar van het restaurant, heeft een sociaal pedagogische achtergrond. Ze twijfelde geen moment om mensen zoals Djalina aan werk te helpen. Ze heeft vijf mensen vanuit WerkSaam in dienst. "Ik vind het heel normaal dat deze mensen een functie hebben. En ik vind het ook leuk met hen te werken. Er zijn heel veel klusjes die zij ook gewoon kunnen doen." Tekst gaat verder onder de foto West-Friesland aan kop Dat mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan de bak komen, is niet altijd vanzelfsprekend. Landelijk wachten meer dan 4500 mensen op een zogenoemde 'beschutte baan', waar mensen met een arbeidsbeperking in een aangepaste werkomgeving extra begeleiding krijgen. In het gebied Noord-Holland Noord en de regio West-Friesland geldt dat niet. "Door de samenwerking tussen alle verschillende gemeenten en gemeentelijke organisaties zijn we al jaren in staat om de meeste kandidaten bij werkgevers in heel Noord-Holland Noord te plaatsen", vertelt Chris Reuvecamp van WerkSaam Westfriesland. Als dat niet lukt, is er altijd een vangnet vanuit de organisatie zelf. "Als het op de reguliere arbeidsmarkt niet lukt, hebben we ons eigen leerwerkbedrijf met disciplines als schoonmaak, catering en groenvoorziening. Dan kijken we of ze vanuit daar de opstap richting de reguliere arbeidsmarkt kunnen maken. In de regio hebben we ruim 300 werkgevers die zich sociaal opstellen. Daardoor hebben we weinig uitvallers." Toekomstig rechercheur En voor die bedrijven heeft het ook verschillende voordelen. Reuvecamp: "Het gaat voor hen niet eens zozeer om het financiële aspect, maar meer om de maatschappelijke waarde die het vertegenwoordigt." Die mening deelt Van den Bosch. "Ik vind dat iedereen meetelt in de maatschappij. Dat is een goede weerspiegeling van hoe de wereld echt is. En dat mag je ook terugzien op de werkvloer." Voor Djalina is dit het begin van een mooie toekomst, waar ze een duidelijke droom heeft. "Later wil ik privédetective of rechercheur worden. Ik hoop dat ik door mijn doorzettingsvermogen uiteindelijk kom waar ik wil zijn."

Een jaar na haar psychose vindt Djalina (16) houvast met haar werk in de keuken

Een jaar na haar psychose vindt Djalina (16) houvast met haar werk in de keuken

Na een moeilijke periode begint Djalina uit Hoorn weer te stralen in de keuken van restaurant Casa 22 in Hoorn. Door hulp van WerkSaam Westfriesland krijgen mensen zoals zij, die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt, de kans om weer te werken en hun normale leven op te pakken. "Ik hoop dat ik uiteindelijk kom waar ik wil zijn." Een jaar geleden kreeg Djalina te maken met een psychose. Door begeleiding van het GGZ en inspanningen van WerkSaam Westfriesland, wordt ze langzamerhand weer voor het normale leven klaargestoomd. Nu werkt ze drie uur per dag bij het Italiaanse restaurant waar ze snijwerk en de afwas doet en sauzen maakt. Daar geniet ze van. "Eerst was het erg wennen, maar het werk is erg leuk. Er hangt een gezellige sfeer en er zijn leuke mensen", vertelt ze terwijl ze blaadjes basilicum plukt voor een pestosaus. Een ideale klus voor haar: "Ik hou ervan om dingen te doen die lang duren. Dan zit ik in mijn eigen wereld." 'Het is heel normaal' Evelien van den Bosch, eigenaar van het restaurant, heeft een sociaal pedagogische achtergrond. Ze twijfelde geen moment om mensen zoals Djalina aan werk te helpen. Ze heeft vijf mensen vanuit WerkSaam in dienst. "Ik vind het heel normaal dat deze mensen een functie hebben. En ik vind het ook leuk met hen te werken. Er zijn heel veel klusjes die zij ook gewoon kunnen doen." Tekst gaat verder onder de foto West-Friesland aan kop Dat mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan de bak komen, is niet altijd vanzelfsprekend. Landelijk wachten meer dan 4500 mensen op een zogenoemde 'beschutte baan', waar mensen met een arbeidsbeperking in een aangepaste werkomgeving extra begeleiding krijgen. In het gebied Noord-Holland Noord en de regio West-Friesland geldt dat niet. "Door de samenwerking tussen alle verschillende gemeenten en gemeentelijke organisaties zijn we al jaren in staat om de meeste kandidaten bij werkgevers in heel Noord-Holland Noord te plaatsen", vertelt Chris Reuvecamp van WerkSaam Westfriesland. Als dat niet lukt, is er altijd een vangnet vanuit de organisatie zelf. "Als het op de reguliere arbeidsmarkt niet lukt, hebben we ons eigen leerwerkbedrijf met disciplines als schoonmaak, catering en groenvoorziening. Dan kijken we of ze vanuit daar de opstap richting de reguliere arbeidsmarkt kunnen maken. In de regio hebben we ruim 300 werkgevers die zich sociaal opstellen. Daardoor hebben we weinig uitvallers." Toekomstig rechercheur En voor die bedrijven heeft het ook verschillende voordelen. Reuvecamp: "Het gaat voor hen niet eens zozeer om het financiële aspect, maar meer om de maatschappelijke waarde die het vertegenwoordigt." Die mening deelt Van den Bosch. "Ik vind dat iedereen meetelt in de maatschappij. Dat is een goede weerspiegeling van hoe de wereld echt is. En dat mag je ook terugzien op de werkvloer." Voor Djalina is dit het begin van een mooie toekomst, waar ze een duidelijke droom heeft. "Later wil ik privédetective of rechercheur worden. Ik hoop dat ik door mijn doorzettingsvermogen uiteindelijk kom waar ik wil zijn."

Djalina (16) na psychose weer gelukkig met baan in restaurant

Djalina (16) na psychose weer gelukkig met baan in restaurant

Na een moeilijke periode begint Djalina uit Hoorn weer te stralen in de keuken van restaurant Casa 22 in Hoorn. Door hulp van WerkSaam Westfriesland krijgen mensen zoals zij, die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt, de kans om weer te werken en hun normale leven op te pakken. "Ik hoop dat ik uiteindelijk kom waar ik wil zijn." Een jaar geleden kreeg Djalina te maken met een psychose. Door begeleiding van het GGZ en inspanningen van WerkSaam Westfriesland, wordt ze langzamerhand weer voor het normale leven klaargestoomd. Nu werkt ze drie uur per dag bij het Italiaanse restaurant waar ze snijwerk en de afwas doet en sauzen maakt. Daar geniet ze van. "Eerst was het erg wennen, maar het werk is erg leuk. Er hangt een gezellige sfeer en er zijn leuke mensen", vertelt ze terwijl ze blaadjes basilicum plukt voor een pestosaus. Een ideale klus voor haar: "Ik hou ervan om dingen te doen die lang duren. Dan zit ik in mijn eigen wereld." 'Het is heel normaal' Evelien van den Bosch, eigenaar van het restaurant, heeft een sociaal pedagogische achtergrond. Ze twijfelde geen moment om mensen zoals Djalina aan werk te helpen. Ze heeft vijf mensen vanuit WerkSaam in dienst. "Ik vind het heel normaal dat deze mensen een functie hebben. En ik vind het ook leuk met hen te werken. Er zijn heel veel klusjes die zij ook gewoon kunnen doen." Tekst gaat verder onder de foto West-Friesland aan kop Dat mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan de bak komen, is niet altijd vanzelfsprekend. Landelijk wachten meer dan 4500 mensen op een zogenoemde 'beschutte baan', waar mensen met een arbeidsbeperking in een aangepaste werkomgeving extra begeleiding krijgen. In het gebied Noord-Holland Noord en de regio West-Friesland geldt dat niet. "Door de samenwerking tussen alle verschillende gemeenten en gemeentelijke organisaties zijn we al jaren in staat om de meeste kandidaten bij werkgevers in heel Noord-Holland Noord te plaatsen", vertelt Chris Reuvecamp van WerkSaam Westfriesland. Als dat niet lukt, is er altijd een vangnet vanuit de organisatie zelf. "Als het op de reguliere arbeidsmarkt niet lukt, hebben we ons eigen leerwerkbedrijf met disciplines als schoonmaak, catering en groenvoorziening. Dan kijken we of ze vanuit daar de opstap richting de reguliere arbeidsmarkt kunnen maken. In de regio hebben we ruim 300 werkgevers die zich sociaal opstellen. Daardoor hebben we weinig uitvallers." Toekomstig rechercheur En voor die bedrijven heeft het ook verschillende voordelen. Reuvecamp: "Het gaat voor hen niet eens zozeer om het financiële aspect, maar meer om de maatschappelijke waarde die het vertegenwoordigt." Die mening deelt Van den Bosch. "Ik vind dat iedereen meetelt in de maatschappij. Dat is een goede weerspiegeling van hoe de wereld echt is. En dat mag je ook terugzien op de werkvloer." Voor Djalina is dit het begin van een mooie toekomst, waar ze een duidelijke droom heeft. "Later wil ik privédetective of rechercheur worden. Ik hoop dat ik door mijn doorzettingsvermogen uiteindelijk kom waar ik wil zijn."

Elektrik Hannes, eigenzinnige muzikant en kunstenaar, overleden: "Gemis voor Haarlem"

Elektrik Hannes, eigenzinnige muzikant en kunstenaar, overleden: "Gemis voor Haarlem"

Hannes Kuiper, in Haarlem vooral bekend als 'Elektrik Hannes', is afgelopen weekend overleden. Hij werd 79 jaar. Een muzikant met onnavolgbare teksten, vaak luid 'zingend', begeleid door verwarrende akkoordenschema's op zijn gitaar. Ook met zijn kleurrijke kunstwerken trok hij de aandacht. "Ik heb in de jaren tachtig en negentig veel muziek gemaakt met Hannes", vertelt Peter Stufkens. Hij is ook muzikant en kunstenaar. "Veel mensen begrepen zijn muziek niet, ze vonden het maar herrie. Dat vond ik niet. Het was improvisatie-punk. Later werd zijn werk serieuzer genomen, gelukkig." 'Leefde in zijn eigen wereld' Volgens Peter was Hannes, of 'Han' zoals hij hem noemt, moeilijk te doorgronden. "Hij leefde in zijn eigen wereld. De ene dag speelden we samen, de andere dag repeteerde hij weer met anderen. Dat voelde wat vervelend, maar ik heb me erbij neergelegd. Zo was hij nu eenmaal. Soms baalde hij ook van een optreden. Waarom? Dat vertelde hij niet." Tekst loopt door na de video. Even leek het erop dat Noord-Holland, Flevoland en Utrecht gingen fuseren. Dat vroeg om een nieuw provincielied. Hannes had daar wel een idee voor: Hannes was en is een inspiratiebron voor Peter. "Hij kwam snel tot de essentie, in de muziek en kunst. Liet zich niet remmen door hoe je akkoorden moest spelen of wat andere mensen ervan vonden. Als je het gevoel maar kon overbrengen." "Heel Haarlem speelde met hem. Van professionele muzikanten tot beginnende. Het maakte hem allemaal niet uit. Tegen muzikanten die Han niet begrepen, zei ik: 'je moet gewoon met hem meespelen en dan kom je hem op den duur vast ergens tegen", lacht Peter. Tekst loopt door na de video. Heel veel platen heeft Hannes niet uitgebracht. Maar toen het zover was, maakten zijn vrienden er een feestje van. "Toen hij 250 exemplaren had verkocht, wat best veel was voor deze muziek, hebben we hem een houten plaat overhandigd." "Hij reageerde daarop 'op zijn Hannes': 'Ja, ja ja' en dan een hele diepe zucht. Maar hij vond het stiekem wel mooi, volgens mij." Tekst loopt door na de foto. Marco van den Haak woonde tot zijn twintigste in de straat bij Hannes, de Korte Houtstraat. "Ik speelde als kind vaak met zijn dochter. De deur stond altijd open, alles kon en mocht. Hij en zijn vrouw Christine waren erg lief en toegankelijk." Soms vond hij de bezoekjes aan huize Kuiper wel een beetje spannend. "Ze hadden echte kaarsjes in de kerstboom hangen. Daar heb ik nog wel eens nachtmerries van gehad." Tijdens de coronacrisis zagen Hannes en zijn vrouw Christine daar ook de voordelen van in: Af en toe kon Hannes ook een lastpak zijn. "Was het een mooie ochtend, dan kwam hij naar buiten met zijn versterker en zijn gitaar en dan begon het gejengel. Dat leidde wel eens tot akkefietjes met de buurt." Portret van kleine Marco Maar Hannes was vooral die wat gekke, maar erg leuke buurman. Marco heeft nog een tastbare herinnering aan hem in zijn huis hangen. "Hij heeft een portret van me gemaakt, van toen ik peuter was. Er zat eens een kras op en dat heeft hij toen helemaal hersteld." Tekst loopt door na de foto. Zo ruig en vuig zijn muziek was, zo strak waren zijn kunstwerken. Andere bekende werken van Hannes zijn de kleurrijke vogels bij de speeltuin op het Wilsonsplein in Haarlem. En het opmerkelijk hoge kunstwerk ter hoogte van station Haarlem-Spaarnwoude. Marco en Peter Stufkens zijn het erover eens. "Haarlem gaat mensen als Hannes erg missen. Daar zijn er niet veel meer van." Hannes Kuiper kwakkelde al langer met zijn gezondheid en overleed na een kort ziekbed.

Zwaarste bieten van Noord-Holland komen uit de tuin van Jelle en Joyce

Zwaarste bieten van Noord-Holland komen uit de tuin van Jelle en Joyce

De strijd om de zwaarste biet van Noord-Holland leverde dit jaar een opvallende dubbelslag op. Jelle de Nijs won het algemeen klassement met een biet van maar liefst zestig kilo, terwijl zijn vrouw Joyce bij de dames de titel binnensleepte. Voor het huis van Jelle en Joyce de Nijs liggen twee gigantische bieten op de stoep. De bieten, die meer weg hebben van een boomstronk dan van eetbare groente, zijn de winnaars van de 51ste editie van De Dorstige Biet. Jelle en Joyce de Nijs doen al jaren mee aan de competitie bieten kweken. Alle deelnemers krijgen in het voorjaar de zaadjes en proberen de zwaarste te telen. In november worden de groenten geoogst, en gewogen op het Bietenbal in Nieuwe Niedorp. Aan de wedstrijd doen bijna 500 deelnemers mee, maar Jelle versloeg zaterdag met een knots van 68,48 kilo gemakkelijk alle tegenstanders. De biet van de tweede plek, geteeld door Dave Weel uit Waarland, was meer dan twintig kilo lichter. Telen voor vrouwen Bij de kraters waar vorige week de bieten zijn geoogst staan de naambordjes nog. Die van Joyce werd met 47,75 kilo eerste in het damesklassement, en derde in het algemeen klassement. "Ik ben er heel blij mee." Volgens de winnaar is het wel achterhaald dat vrouwen nog in een aparte categorie moeten meedoen. "Ik vind het niet meer van deze tijd, want vrouwen kunnen net zo goed met zware gieters tillen als mannen." Geen vakantie Het succes van Jelle, die voor een groot deel ook de verzorging van Joyce' bieten op zich nam vanwege haar zwangerschap, is geen kwestie van goed geluk. Op een stuk vruchtbare grond in het weiland van zijn neef heeft hij een stuk of tien plantjes gezaaid, die hij gedurende zeven maanden zijn volledige aandacht heeft gegeven. Hij is niet op vakantie geweest en heeft honderden liters water naar het perceel gesleept. Minstens drie keer per week fietste hij op zijn mountainbike door het veld om zijn bieten te controleren en de knollen kregen speciale mest. "Voor je kinderen moet je oppas regelen, maar ook voor je bieten." Die discipline heeft zijn vruchten afgeworpen. Naast de eerste prijs in het algemeen klassement, won de knots bijna de prijs voor de grootste biet aller tijden. Alleen Piet de Goede uit Heerhugowaard blijft hem voor. In 2005 teelde hij een biet van 71 kilo. Grootste blunders Niet iedereen teelde een kolos. De kleinste biet dit jaar was 6 gram. Ook reikt de jury ieder jaar een prijs uit voor de gemiddelde biet. Dit jaar gewonnen door Ab van Twuyver uit Dirkshorn, met een biet van 12,350 kilo, zo'n 0.008 gram meer dan het gemiddelde. De grootste blunders komen op naam van Mariëtte van den Berg uit 't Zand en Jos Dekker uit Schagerbrug. De biet van Van den Berg waaide om met de storm en die van Dekker is in de laatste week meegenomen door de cyclomaaier van de buurman.