Mohamed Salah schiet Egypte nu al naar achtste finales Afrika Cup
Met opnieuw een belangrijke rol voor Mohamed Salah heeft Egypte ook de tweede groepswedstrijd op de Afrika Cup gewonnen.
Met opnieuw een belangrijke rol voor Mohamed Salah heeft Egypte ook de tweede groepswedstrijd op de Afrika Cup gewonnen.
Tweede kerstdag is voor Monique Westenberg dit jaar extra bijzonder. Ze viert niet alleen kerst, maar is vandaag ook jarig. De trotse moeder blaast 48 kaarsjes uit en deelt dat feestelijke moment met haar volgers op Instagram.
Rusland en de VS zijn dichter bij een oplossing voor het Oekraïne-conflict, maar de partijen moeten nog 'de laatste stap zetten'. Dat zei de Russische viceminister van Buitenlandse Zaken, Sergej Rjabkov (zie foto), op de Russische televisie, meldt het Russische persbureau TASS.
Ze weet wat het is om eenzaam te zijn. Daarom maakt Ria Bos nu al een paar jaar een compleet viergangendiner voor oudere mensen die de kerstdagen in hun eentje doorbrengen. „Dit geeft zin aan mijn leven.”
Zangers Yves Berendse en Mart Hoogkamer doen dit jaar een gooi naar een heuse kersthit. Met het ’Zou niet willen dat ik Kerst mis’ en ’Kerstfeest Met Elkaar’ hopen Berendse en Hoogkamer de harten te kunnen veroveren. 100%NL DJ Barry Paf legt uit waarom hij denkt dat één van de twee artiesten mogelijk een klassiker in handen heeft. Naar Nederlandstalige kersthits moesten we jarenlang letterlijk met een kaarsje zoeken. Waar in Amerika zowat elke artiest weleens een eigen kerstalbum wil maken (van Frank Sinatra tot Mariah Carey) is het scoren van een kersthit met een zelfgeschreven nummer niet veel Nederlanders gegeven.Voor uitzonderingen op de regel moeten we terug in de tijd. In 1976 brak volkszanger nummer één André Hazes zelfs door met een kerstlied: in Eenzame kerst bezong hij, met een enorme snik in zijn stem, het droevige lot van een inbreker in de bajes, terwijl zijn vrouw en kinderen met een ander kerstfeest vieren. Met de onvergetelijke zinsnede: ’Ik voel mij als een kerstboom zonder piek’. Tien jaar later vroeg ook smartlappenkoning Koos Alberts zich af: Waarom ben ik met Kerstmis zo alleen? Niet omdat hij in de bak zit in elk geval, maar ook in zijn geval viert ’zij’ kerst met een ander en wil hij geen and’re vrouw.Precies daar tussenin, uit 1981, dateert het bij sommigen intens gehate, maar ook nog altijd populaire liedje over het zielige kerstkonijn Flappie, dat in drie stukken op een zilveren schaal belandt op ’Eerste kerstdag, 1961’, zoals cabaretier Youp van ’t Hek zingt in zijn ironische tekst over een kindertrauma: ’Nog heel lang voor het raam gestaan, maar ’t hok stond er maar verlaten bij’. Nu komt daar dus misschien Yves Berendse of Mart Hoogkamer bij.
Zangers Yves Berendse en Mart Hoogkamer doen dit jaar een gooi naar een heuse kersthit. Met het ’Zou niet willen dat ik Kerst mis’ en ’Kerstfeest Met Elkaar’ hopen Berendse en Hoogkamer de harten te kunnen veroveren. 100%NL DJ Barry Paf legt uit waarom hij denkt dat één van de twee artiesten mogelijk een klassiker in handen heeft. Naar Nederlandstalige kersthits moesten we jarenlang letterlijk met een kaarsje zoeken. Waar in Amerika zowat elke artiest weleens een eigen kerstalbum wil maken (van Frank Sinatra tot Mariah Carey) is het scoren van een kersthit met een zelfgeschreven nummer niet veel Nederlanders gegeven.Voor uitzonderingen op de regel moeten we terug in de tijd. In 1976 brak volkszanger nummer één André Hazes zelfs door met een kerstlied: in Eenzame kerst bezong hij, met een enorme snik in zijn stem, het droevige lot van een inbreker in de bajes, terwijl zijn vrouw en kinderen met een ander kerstfeest vieren. Met de onvergetelijke zinsnede: ’Ik voel mij als een kerstboom zonder piek’. Tien jaar later vroeg ook smartlappenkoning Koos Alberts zich af: Waarom ben ik met Kerstmis zo alleen? Niet omdat hij in de bak zit in elk geval, maar ook in zijn geval viert ’zij’ kerst met een ander en wil hij geen and’re vrouw.Precies daar tussenin, uit 1981, dateert het bij sommigen intens gehate, maar ook nog altijd populaire liedje over het zielige kerstkonijn Flappie, dat in drie stukken op een zilveren schaal belandt op ’Eerste kerstdag, 1961’, zoals cabaretier Youp van ’t Hek zingt in zijn ironische tekst over een kindertrauma: ’Nog heel lang voor het raam gestaan, maar ’t hok stond er maar verlaten bij’. Nu komt daar dus misschien Yves Berendse of Mart Hoogkamer bij.
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?
Voor de docenten van het VeenLanden College begon de zomervakantie zoals altijd – tot één telefoontje alles veranderde. Hun leerling Lorenzo Ravesteijn (14) was onverwacht overleden aan een uiterst zeldzame, agressieve vorm van kanker die wereldwijd nauwelijks voorkomt. De schok was groot. Hoe begeleid je als school een gemeenschap die zo’n verlies moet verwerken? En hoe werk je daarin samen met ouders die midden in hun rouw staan?