Add source Login
Sakarya’ya atanan Emniyet Müdürü Saka, Kars’tan uğurlandı

Sakarya’ya atanan Emniyet Müdürü Saka, Kars’tan uğurlandı

Sakarya’ya atanan Emniyet Müdürü Saka, Kars’tan uğurlandı Cumhurbaşkanlığı'nın 2025/358 sayılı Atama Kararnamesi ile Sakarya İl Emniyet Müdürü olarak görevlendirilen Kars İl Emniyet Müdürü Mehmet Ömür Saka, düzenlenen uğurlama töreniyle görevine veda etti. Kars İl Emniyet Müdürlüğü yerleşkesinde düzenlenen törene, teşkilat mensupları yoğun katılım gösterdi. Görev süresi boyunca Kars’ta güvenlik ve asayişin sağlanması adına yürüttüğü çalışmalarla takdir toplayan Saka, mesai arkadaşlarıyla tek tek vedalaşarak helallik istedi. "Serhat şehrimiz Kars’ta görev yapmış olmanın gururunu yaşıyorum." diyen İl Emniyet Müdürü Mehmet Ömür Saka, “Sayın Cumhurbaşkanımızın tensipleriyle Sakarya İl Emniyet Müdürü olarak görevlendirilmem nedeniyle Kars’taki görevim sona ermiş bulunuyor. Serhat şehrimiz Kars’ta görev yapmış olmanın gururunu yaşıyorum. Burada bulunduğum süre içerisinde milletimize en iyi şekilde hizmet etmenin gayreti içerisinde olduk. Bu süreçte birlikte çalıştığımız tüm mesai arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Kars halkının destek ve güvenini her zaman yanımda hissettim. Burada kazandığım dostlukları ve edindiğim tecrübeleri ömrüm boyunca unutmayacağım. ” dedi. Tören, Emniyet Müdürü Saka'nın personelle toplu fotoğraf çektirmesi ve vedalaşmasıyla sona erdi. KARS HAKİMİYET

ENGELLERİ AŞAN İNSANLIK

ENGELLERİ AŞAN İNSANLIK

ENGELLERİ AŞAN İNSANLIK FARUK OCAK Hayat, bazen kalın duvarlarla çevrili bir kale gibidir. Kimimiz o duvarların arkasında güçlü görünür, kimimiz zaaflarımızın inceliğinde savruluruz. Fakat asıl mesele, duvarların ne kadar yüksek olduğu değil; onların karşısında yüreğimizi ne kadar diri tutabildiğimizdir. Çünkü hayat, hiçbirimize eşit değildir. Kimimizin yolunu düz, kimimizin yolunu dikenlerle dolu bırakır. Engelli bir bireyin attığı tek bir adım, çoğu zaman engelsiz birinin yüzlerce adımına bedeldir. Çünkü o adımın önünde rampasız kaldırımlar, merdivenler, görmezden gelinen bakışlar ve kırıcı önyargılar vardır. Ama o adım yine de atılır. Çünkü bilir ki o adım, kendi özgürlüğüne, kendi onuruna kazınmış bir satırdır. Engelsiz bir bireyin kolayca yaptığı şey, engelli bir birey için bir savaşa dönüşebilir. İşte o savaşın adı hayattır, o savaşın gücü ise insanın içindeki inançtır. Ve ne acıdır ki hayatın en yakıcı yanı, “ağız tadıyla yaşayamamak”tır. Tam olacak derken, tam güzelleşiyor derken bir el gelir, seni o güzellikten uzaklaştırır. Bu bazen kader olur, bazen toplumun ön yargıları… Ama insan, ne olursa olsun kendini kaybetmeden yürümeyi öğrenmek zorundadır. Çünkü kaybedilen şey ne olursa olsun, kaybedilmemesi gereken tek şey insanlıktır. Bir dönem başkaları için yaşarsın, kendinden çok onları gözetirsin. Sonra bir eşik gelir, ayağın takılır, düşersin ama kalktığında artık kendin için yürümeye başlarsın. İşte o andan itibaren yaşamak, daha ağır, daha derin, daha anlamlı olur. Kendinle barışmak, kendinle yürümek, kendin kadar yaşamak demektir bu. Engelli ya da engelsiz… Herkesin payına düşen bir acı, bir kayıp, bir kırılma vardır. Hayatın sınavı, kimin engelsiz kimin engelli olduğu üzerinden değil; kimimizin kalbinde beslediği körlük, kimimizin zihninde büyüttüğü sağır önyargılar üzerinden yapılır. Unutmayalım; engelsiz olan bir gün bir kaza, bir hastalık, bir yaşlılıkla sınandığında kendi duvarlarının önünde kalakalabilir. O yüzden en büyük engel, bedende değil; kalplerdeki ve zihinlerdeki taşlaşmış duvarlardadır. Önemli olan, bu sınavlardan geçerken kendini kaybetmemek, kalbini karartmamak, ruhunu tüketmemektir. Çünkü gerçek güç, kaslarda değil yürektedir. Gerçek özgürlük, başkasının özgürlüğüne değer verdiğinde başlar. Gerçek insanlık ise, engelleri birlikte kaldırabildiğimizde anlam kazanır.