Is dit de oudste vader van Australië? John Levin uit Melbourne werd op 93-jarige leeftijd vader van een zoontje en hoopt nu op een tweede kind met zijn vrouw, die meer dan een halve eeuw jonger is dan hij.
Is dit de oudste vader van Australië? John Levin uit Melbourne werd op 93-jarige leeftijd vader van een zoontje en hoopt nu op een tweede kind met zijn vrouw, die meer dan een halve eeuw jonger is dan hij.
Is dit de oudste vader van Australië? John Levin uit Melbourne werd op 93-jarige leeftijd vader van een zoontje en hoopt nu op een tweede kind met zijn vrouw, die meer dan een halve eeuw jonger is dan hij.
Vijf dagen voor de geruchtmakende kunstroof van een gouden Roemeense helm uit het Drents Museum, is een Roemeense man het museum binnengeslopen. Dat staat in het strafdossier dat RTL Nieuws heeft ingezien. Deze Andrei B. zou contacten hebben met een bende die op bestelling kunstobjecten steelt.
De zoon van Pakistaanse immigranten die een rechtse krant leidt: bijzonder? Helemaal niet, zegt Kamran Ullah. ‘Ik sliep als kind achter de keuken van dit restaurant.’
Oekraïense vluchtelingen zijn een economisch succesverhaal. Dat velen van hen werken was al bekend. Voor het eerst is nu becijferd wat deze groep aan onze welvaart bijdraagt. Volgens SEO Economisch Onderzoek gaat het om 3,5 miljard euro per jaar. Daarmee laten de Oekraïners zien hoe integratie van nieuwkomers beter kan.
Het was ondoenlijk om het Nederlandse schip Minervagracht te beschermen tegen een raketaanval van de Houthi’s. De EU-missie Aspides heeft namelijk veel te weinig slagkracht, klaagt luitenant-kolonel en woordvoerder Socrates Ravanos tegen De Telegraaf. „We hebben maar twee schepen per dag om een gebied te bestrijken dat drie keer zo groot is als Europa.”
Naast opluchting en blijdschap over het vredesplan tussen Palestina en Israël en vrijlating van gijzelaars, zijn er nog steeds zorgen. David en Oumaima van stichting Deel De Duif hebben verschillende visies op het conflict, maar gaan toch de dialoog aan. Vier jonge Amsterdammers riepen twee jaar geleden Deel De Duif in het leven, nadat Hamas op 7 oktober 2023 Israël binnenviel. Die gebeurtenis had ook veel invloed in Nederland: zowel joden als moslims voelden zich onveiliger. Deel De Duif wil juist de dialoog aangaan en in gesprek blijven. Twee van de vier leden van stichting Deel de Duif zijn David en Oumaima. David is joods, Oumaima moslim. Hoewel ze het inhoudelijk niet altijd met elkaar eens zijn, heerst er een collectief gevoel van bezorgdheid over het vredesplan, maar ook over situatie in Nederland. David: "Vanuit de joodse gemeenschap om mij heen is er op dit moment ontzettend veel blijdschap. Dat de gijzelaars vrij zijn, is superfijn. Iedereen die ik spreek, hoopt dat het goed komt, maar we weten nog niet welke kant het op gaat." Oumaima: "Voor mij is het een mix van gevoelens. Niemand vindt het slecht dat er een vredesplan is, maar het is belangrijk om kritisch te kijken naar wát er ligt. Ik ben bang dat de Palestijnse zaak vergeten wordt, terwijl ik ondertussen ook blij ben dat de Israëlische en Palestijnse gijzelaars weer thuis zijn." Dubbel en complex gevoel En dat is precies de kern van het dilemma, maakt Oumaima duidelijk: "Het is dubbel. Ik ben blij voor het een, maar ik maak mij tegelijkertijd zorgen om het ander. Daarnaast frustreert het mij ook dat er over bepaalde onderwerpen zo licht wordt omgegaan. De oorlog stopt, hopelijk, maar wat gebeurt er nu met Gaza? Dat ligt in puin." Die complexiteit en zorgelijke gevoelens is binnen de groep onderwerp van gesprek, al lijkt dat volgens hen in het publieke debat minder te spelen. David: "Het lijkt soms wel alsof er een spel gaande is in de publieke opinie om te kijken welke kant we op gaan. De oorlog leeft inmiddels ook door in onze maatschappij." Andere mening, toch een gesprek Tijdens de gastlessen en workshops probeert de stichting vooral vanuit eigen verhalen te spreken, niet vanuit een hele groep of gemeenschap. "We maken onderscheid tussen de mening van Deel De Duif en de mening van onszelf." Want die meningen liggen niet altijd bij elkaar in de buurt. "We hebben verschillende ideeën over een concreet plan voor Israël en Palestina en hoe dat eruit zou moeten zien. Maar die verschillen bespreken we dus met elkaar", legt Oumaima uit. "Ik hoef niet dezelfde ideale uitkomst te hebben als de ander, maar het hele punt is dat we daarover kunnen praten." Meerdere facetten Ondanks het vredesplan vindt Deel De Duif het geen reden voor een feestje: "Dan zouden we het tegenovergestelde doen dan wat we uitdragen", zegt Oumaima. "Dan ga je dus niet in op de inhoud voor wat daar allemaal is gebeurd. Het is niet zo simpel als: 'de oorlog is nu voorbij'." Deze gebeurtenis heeft juist meerdere facetten, legt ze uit. "Je kan blij zijn dat gijzelaars naar huis mogen, maar je durft die blijdschap niet helemaal te voelen, omdat je je ook zorgen maakt over de realiteit en randvoorwaarde van mensen." Om die reden is het volgens David en Oumaima nog steeds relevant om met elkaar te blijven praten. "We hopen natuurlijk dat als het daar rustiger wordt, dat het hier dan ook effect heeft. We hebben hier ook problemen in de samenleving die door de oorlog daar aan het licht zijn gekomen. De dialoog is dus niet minder actueel geworden."
Manege De Schimmelkroft in Heemskerk verhuist zondag een deel van haar paarden naar het nabijgelegen paardenpension Nelis. Al jaren wordt er gezocht naar een nieuwe locatie vanwege ruimtegebrek. Voor eigenaresse Mandy Klooster is dit een belangrijke stap, maar de volledige verhuizing hangt nog af van vergunningen. Het is bedrijvig rond paardenpension Nelis. Vrachtwagens rijden af en aan en er wordt zand gestort in de buitenbakken. Binnen is Mandy Klooster, eigenaresse van de Schimmelkroft, ijverig met een hogedrukspuit in de weer om de stallen schoon te maken. Ze worden klaargemaakt voor hun nieuwe bewoners. Aanstaande zondag verhuizen de eerste paarden van de manege naar de locatie aan de Oosterweg. De Schimmelkroft wil, vanwege de krappe locatie, al veel langer verhuizen. Maar door stikstofregels en andere wetgeving zijn alle eerdere plannen gestrand. Nu is er een nieuw plan: de manege verhuist naar een paardenpension van dezelfde grondeigenaar, zodat de Kerkweg vrijkomt voor woningbouw. Weinig naar buiten In februari werd bekend dat paardenpension Nelis - zoals het in de volksmond wordt genoemd - de beoogde nieuwe locatie is voor de Schimmelkroft. Na meerdere vergeefse pogingen om elders te verhuizen, lijkt dit het laatste redmiddel. Bovendien heeft Cees Nelis, vastgoedontwikkelaar en eigenaar van het pension en de manegegrond, baat bij de verhuizing, zodat de grond aan de Kerkweg vrijkomt voor woningbouw. Paardenbezitters ontvingen bericht dat het pension zou ophouden te bestaan. Ook hoorden de leden van de Schimmelkroft dat er plannen waren om te verhuizen naar de Oosterweg. Begin oktober moesten stalhouders hun biezen hebben gepakt, maar over verdere details kwam weinig naar buiten. Vergunningsprocedure nog beginnen Nu, maanden later, lijkt er weer beweging in de zaak te komen. Tegelijkertijd is nog niets zeker, vertelt Mandy Klooster. "We gaan onze pension- en fokpaarden naar deze locatie verhuizen. De rest blijft voorlopig nog op de Kerkweg." Over de plannen wil ze weinig kwijt. "Om de hele manege te verhuizen hebben we een vergunning nodig. Die procedure moet nog beginnen, maar daar ga ik verder niet over. Nelis is daar verantwoordelijk voor - wij zijn enkel huurder." De wens én de hoop om met de hele manege te verhuizen is groot. De verouderde stal ligt midden in een woonwijk en heeft nul groeimogelijkheden. Voor het dierenwelzijn wenst ze een groot weiland. Bovendien wijst ze op het maatschappelijke belang. "We hebben heel veel leden uit Heemskerk en we bieden onderdak aan stichting In het Zadel, die paardrijden voor gehandicapten faciliteert", vertelt ze. Woningnood in het voordeel Voor echte duidelijkheid is het wachten op de uitkomst van de procedure. In de huidige bestemming geldt het terrein als een paardenhouderij, waardoor er geen manegeactiviteiten mogen plaatsvinden. Voor de gehele verhuizing moet het bestemmingsplan daarom worden aangepast. Om te voldoen aan de stikstofregels is de manege al afgeslankt, vertelt Klooster. Klooster heeft er vertrouwen in: "Er is woningnood. Wij, en de gemeente hebben er beide belang bij dat we verhuizen." Komende zondag worden er tussen de twintig en vijfentwintig paarden en/of pony's overgebracht. "Dit valt allemaal binnen de huidige vergunning", benadrukt ze. Wanneer een eventuele volledige verhuizing plaatsvindt, wil en kan ze nog niets over kwijt. "De procedure moet nog worden doorlopen."
Wanneer iemand niet meer beter wordt en het einde nadert, kan een vrijwilliger hulp bieden. Zoals Wil de Jong uit Zuidbroek. Twee keer per week bezoekt ze iemand die niet lang meer te leven heeft. 'Ik word er zelf een heel dankbaar mens van.'
Naast opluchting en blijdschap over het vredesplan tussen Palestina en Israël en vrijlating van gijzelaars, zijn er nog steeds zorgen. De Amsterdamse Oumaima heeft een andere visie dan stadgenoot David op het conflict, maar toch gaan ze de dialoog aan. Vier jonge Amsterdammers riepen twee jaar geleden Deel De Duif in het leven, nadat Hamas op 7 oktober 2023 Israël binnenviel. Die gebeurtenis had ook veel invloed in Nederland: zowel joden als moslims voelden zich onveiliger. De stichting wil juist de dialoog aangaan en in gesprek blijven. Twee van de vier leden zijn David en Oumaima. David is joods, Oumaima moslim. Hoewel ze het inhoudelijk niet altijd met elkaar eens zijn, heerst er een collectief gevoel van bezorgdheid over het vredesplan, maar ook over situatie in Nederland. David: "Vanuit de joodse gemeenschap om mij heen is er op dit moment ontzettend veel blijdschap. Dat de gijzelaars vrij zijn, is superfijn. Iedereen die ik spreek, hoopt dat het goed komt, maar we weten nog niet welke kant het op gaat." Oumaima: "Voor mij is het een mix van gevoelens. Niemand vindt het slecht dat er een vredesplan is, maar het is belangrijk om kritisch te kijken naar wát er ligt. Ik ben bang dat de Palestijnse zaak vergeten wordt, terwijl ik ondertussen ook blij ben dat de Israëlische en Palestijnse gijzelaars weer thuis zijn." Dubbel en complex gevoel En dat is precies de kern van het dilemma, maakt Oumaima duidelijk: "Het is dubbel. Ik ben blij voor het een, maar ik maak mij tegelijkertijd zorgen om het ander. Daarnaast frustreert het mij ook dat er over bepaalde onderwerpen zo licht wordt omgegaan. De oorlog stopt, hopelijk, maar wat gebeurt er nu met Gaza? Dat ligt in puin." Die complexiteit en zorgelijke gevoelens is binnen de groep onderwerp van gesprek, al lijkt dat volgens hen in het publieke debat minder te spelen. David: "Het lijkt soms wel alsof er een spel gaande is in de publieke opinie om te kijken welke kant we op gaan. De oorlog leeft inmiddels ook door in onze maatschappij." Andere mening, toch een gesprek Tijdens de gastlessen en workshops probeert de stichting vooral vanuit eigen verhalen te spreken, niet vanuit een hele groep of gemeenschap. "We maken onderscheid tussen de mening van Deel De Duif en de mening van onszelf." Want die meningen liggen niet altijd bij elkaar in de buurt. "We hebben verschillende ideeën over een concreet plan voor Israël en Palestina en hoe dat eruit zou moeten zien. Maar die verschillen bespreken we dus met elkaar", legt Oumaima uit. "Ik hoef niet dezelfde ideale uitkomst te hebben als de ander, maar het hele punt is dat we daarover kunnen praten." Meerdere facetten Ondanks het vredesplan vindt Deel De Duif het geen reden voor een feestje: "Dan zouden we het tegenovergestelde doen dan wat we uitdragen", zegt Oumaima. "Dan ga je dus niet in op de inhoud voor wat daar allemaal is gebeurd. Het is niet zo simpel als: 'de oorlog is nu voorbij'." Deze gebeurtenis heeft juist meerdere facetten, legt ze uit. "Je kan blij zijn dat gijzelaars naar huis mogen, maar je durft die blijdschap niet helemaal te voelen, omdat je je ook zorgen maakt over de realiteit en randvoorwaarde van mensen." Om die reden is het volgens David en Oumaima nog steeds relevant om met elkaar te blijven praten. "We hopen natuurlijk dat als het daar rustiger wordt, dat het hier dan ook effect heeft. We hebben hier ook problemen in de samenleving die door de oorlog daar aan het licht zijn gekomen. De dialoog is dus niet minder actueel geworden."
Documenten waarmee het Ermelose bedrijfsleven Tomassen Duck-To hoopt te redden, belemmeren een zuivere besluitvorming. Dat stelt de fractie van HEE22, vlak voor een belangrijk raadsbesluit over de eendenslachterij. De partij vraagt burgemeester Hans van Daalen om in te grijpen, maar dat gebeurt niet.
Lege blikken bier, etensresten en uitpuilende prullenbakken. Wie ’s ochtends vroeg vaak de trein richting Vlissingen neemt, komt het regelmatig tegen. Ook NS weet van de vieze vroege treinen. Maar het probleem oplossen, is nog niet zo makkelijk.
Wanneer iemand niet meer beter wordt en het einde nadert, kan een vrijwilliger hulp bieden. Zoals Wil de Jong uit Zuidbroek. Twee keer per week bezoekt ze iemand die niet lang meer te leven heeft. 'Ik word er zelf een heel dankbaar mens van.'
Wijk aan Zee verandert aankomend weekend in een verhalenwalhala. Ella de Jong van Be My Guest organiseert het eerste verhalenweekend, nadat kunstenaars tijdens een verblijf in haar herberg over het dorp schreven. Lokale proza staat centraal. "Er komen zoveel verhalen van hier." Wie komend weekend Wijk aan Zee bezoekt, stapt verschillende werelden binnen. Tijdens het eerste verhalenweekend worden bezoekers meegenomen in fictie, fantasie, maar ook oeroude dorpsverhalen. "Het hele leven is een verhaal", zegt organisator Ella de Jong van herberg Be My Guest. De Jong organiseert het evenement voor het eerst, geïnspireerd door haar gasten. "In de wintermaanden stel ik altijd kamers beschikbaar voor artists in residence. Zij verblijven hier een maand gratis in ruil dat ze iets maken. Toevallig hebben drie kunstenaars die hier verbleven een boekje uitgebracht over Wijk aan Zee. Daar wilde ik iets mee doen", vertelt ze. Een traditionele boekpresentatie vond ze te saai, maar haar fantasie sloeg al snel op hol. Een boekenbal misschien? "Uiteindelijk is het een verhalenweekend geworden." Wat als dit dorp in een catwalk veranderd? De kunstenaars die in Be My Guest verbleven, lieten zich inspireren door de eigenzinnige badplaats en haar bewoners. "Het is een dorp vol uitgesproken types", vertellen Naomi Landman (24) en Sterre de Vries (32), twee van de deelnemende kunstenaars. "Dat bracht ons op het idee om iets te doen met identiteit: hoe drukken mensen zich uit in kleding en wat zegt dat over hen?" Hun boekje combineert interviews, gedichten en drukprints - en fantaseert over hoe het dorp eruit zou zien als het voor één dag in een catwalk veranderde. Ella, zelf ook een creatieveling, blijft het leuk vinden om te zien hoe anderen naar haar dorp kijken. "Dat verruimt je blik, maar is ook gewoon leuk." Lezen als de piepers op staan Zelf is ze een fervent lezer, die er van houdt zich te verliezen in een verhaal. Staan de piepers op dan vindt ze het heerlijk om te denken 'ik heb nog een kwartiertje'. Maar vertellen daarentegen is niet aan haar besteed. "Ik ben jaloers op mensen die dat goed kunnen. Het is echt een kunst." Om aan iemands lippen te hangen nodigde ze voor het verhalendiner op de vrijdag en zaterdag echte ras-vertellers uit zoals Jan Aardenburg, Dik Broekman en Maxim Aafjes. "Het heeft iets ouderwets, maar dat is toch heerlijk elkaar verhalen vertellen in een kroeg." Fantasie op papier Zaterdagmiddag kunnen bezoekers hun eigen fantasie op papier zetten tijdens een sprookjesworkshop van Martine Winkel. Daarna mogen ze hun verhalen voordragen op het open podium, waar ook de drie kunstenaars die eerder in de herberg verbleven zullen optreden. Het weekend draait volledig om lokale verhalen. Tijdens de boekenmarkt worden boeken 'van hier' verkocht - werken van schrijvers uit Wijk aan Zee en de omgeving. De Jong wil die selectie bewust in het zonnetje zetten. "Door het grote aanbod zien we soms niet hoeveel mooie verhalen er van dichtbij komen", zegt ze. Het verhalenweekend is van vrijdag tot en met zondag. Voor meer informatie kun je naar de site van Be My Guest.
Het woningprobleem is groot. Toch zijn er mogelijkheden, zoals bijbouwen, optoppen of splitsen.
PZC 
Tubantia 
AD.nl 
RTL Nieuws 
FD Nieuws 
De Telegraaf 
NH Nieuws 
RTV Noord 
De Stentor